Small for Gestational Age & Silver Russell patiëntenvereniging

Vereniging          Lidmaatschap          Contact          Links          Disclaimer

Risico
Small for Gestational Age & Silver Russell patiëntenvereniging

Risico op hypoglykemie en verhongeringsketonen

Kinderen met SRS lopen een aanzienlijk risico op hypoglykemie vanwege hun grote hoofd en hersenvolume ten opzichte van het lichaam, hun lage spier- en levermassa en door de voedingsproblemen die ze vaak ondervinden. Dit is vooral het geval bij jonge SRS kinderen en bij ziekte of tijdens operatieve ingrepen. Hypoglykemie kan bij een jong kind schade aanrichten aan de nog in ontwikkeling zijnde hersenen. Bij hypoglykemie is er niet voldoende glucose (suiker) beschikbaar voor de lichaamscellen. Normaal gezien gebruiken cellen glucose als belangrijkste brandstof. Als er onvoldoende vrij glucose beschikbaar is dan schakelt het lichaam over naar de vetverbranding. Grote vetmoleculen (triglyceriden) moeten worden afgebroken in kleinere moleculen om als brandstof te kunnen dienen. Ketonen zijn kleinere afgebroken varianten van vetmoleculen. De aanwezigheid van ketonen in bloed en/of urine (ketonurie) betekent simpelweg dat het lichaam een dreigend tekort aan vrij glucose heeft en is overgeschakeld op de vetverbranding. Op dat moment is belangrijk om te zorgen dat het kind iets aan suiker en complexe koolhydraten binnen krijgt. Soms lukt het niet om het kind uit een cyclus van ketose en hypoglykemie te halen bijvoorbeeld als het aanhoudend braakt of erg ziek is en dan kan het zijn dat het kind een D10 glucose infuus (10%) nodig heeft om de ketonen uit te spoelen, hypoglykemie te voorkomen en het de kans te geven zijn glucosereserves aan te vullen.

We zien dan ook dat SRS kinderen vaak slecht kunnen “vasten” en dat het doorslapen in de nacht op jonge leeftijd problemen kan geven. Normale kinderen kunnen vaak 8-12 vasten, daar waar een SRS kind vaak met 3-4 uur zijn reservevoorraad aan glucose heeft verbruikt. Het is bij een SRS-kind zinvol om vast te stellen wat zijn of haar “veilige periode van vasten” is en om de frequentie van eetmomenten hierop af te stemmen.

Tekenen van hypoglykemie:

 ’s nachts wakker worden om te eten (na de eerste levensmaanden)

 Excessief zweten

 Moeite hebben om ’s ochtends wakker te worden

 Apathie/lethargie (hangerigheid/sufheid)

 Bleekheid en bibberen

 Slechte coördinatie of spraak

 Ketonen in urine

Voor Silver Russell kinderen die gevoelig zijn voor hypoglykemie wordt geadviseerd om de bloedsuikerspiegel te bewaken en/of om ketonen in de urine te meten, vooral tijdens ziekte, periodes van niet willen eten of bij grote inspanning.  Het eerste kan met een bloedglucosemeter, zoals gebruikt wordt bij diabetespatiënten. Let wel op dat je een meter kiest die nauwkeurig meet in het lage waardenbereik (meters voor diabetici  meten met name de hogere waarden). Het meten van ketonen in urine kan met Ketonen strips of sticks verkrijgbaar in de apotheek.

Een aantal tips om hypoglykemie te voorkomen:

 Geef regelmatig op een dag te eten. Als het kind niet uit komt met 4-6 maaltijden per dag verhoog dan naar bijvoorbeeld 6-8.

 Zorg dat je altijd een snack bij je hebt.

 Voorkom sappen en andere dranken/voedingsmiddelen met een grote hoeveelheid “snelle suikers” (alleen als noodoplossing bij lage bloedsuikers) en kies voor producten met langzame (complexe) koolhydraten.

 Als een kind zijn bloedsuiker zelf niet  goed op peil kan houden, kan sondevoeding nodig zijn.

 Gebruik een snack-box gedurende schooltijden om er zeker van te zijn dat het kind niet langer dan 3-4 uur zonder voeding gaat.

 Gebruik eventueel Maïzena door de laatste voeding om de nacht te overbruggen. Raadpleeg hierbij eerst een arts/diëtist voordat je start.

Historie  -  Diagnose  -  Fysieke kenmerken  - Risico  -  Gewichtstoename  -  Botleeftijd  -  Groeihormoon  -  Lange termijn